O Grupo de Expertos en Nomes Xeográficos da ONU (UNGEGN) elaborou no 2004 unhas Directrices sobre Topónimos Conmemorativos. Recollemos aquí os principios deste documento:

Cando se propón ou considera un topónimo conmemorativo, cumpriranse os seguintes principios, a non ser que entren en conflito coa política das correspondentes autoridades onomásticas:

1. Para propoñer un topónimo só se considerarán persoas postumamente; antes de que a proposta dun topónimo conmemorativo se considere deben ter pasado un mínimo de cinco anos da morte da persoa. Para acontecementos, polo menos deben ter pasado vinte e cinco anos do dito acontecemento.

2. Para propoñer un topónimo conmemorativo só se terán en consideración persoas cunha forte asociación co lugar ou o elemento xeográfico, ou que teñan destacada significación no legado cultural ou no desenvolvemento da zona, da provincia ou da nación.

3. O topónimo proposto deberá ser apoiado pola comunidade local e ir máis alá dun simple ou especial interese dun grupo.

4. Un topónimo non se debe usar para conmemorar vítimas ou sinalar lugares de accidentes ou traxedias.

5. Un topónimo conmemorativo non se debe considerar se xa existe para o lugar un nome arraigado e aceptado.

6. A propiedade da terra non confire a lexitimidade ou o dereito de aplicarlle un topónimo conmemorativo a un elemento xeográfico. O uso non oficial de topónimos conmemorativos en publicacións ou en dedicatorias ou indicadores non é garantía de que estes sexan adoptados en documentos toponímicos oficiais.